"ΧΡΟΝΟΣ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ" Ένα έργο τέχνης μιλά!

“ΧΡΟΝΟΣ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ” 

Ελαιογραφία 50 Χ 70

1988-89 Θέλοντας να διδάξω στους μαθητές μου την υγιή «Αφαίρεση», που αφαιρεί δίχως να αδειάζει το θέμα, το έπραξα με αντικείμενα από το οικείο περιβάλλον και το Ξυπνητήρι απεδείχθη ένα πολύ καλό σχέδιο.

Έδωσε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε συνθέσεις σε πολλές παραλλαγές.

Από την άλλη, ο Σουρεαλισμός, η ονειρική αυτή τέχνη, επιτρέπει τη φαντασία του Καλλιτέχνη να αρθρώσει δημιουργικά τον εικαστικό του λόγο με στοιχεία παρμένα από τη φαντασία του. Όταν υπάρχει “παιδεία” κατάλληλη στον ψυχισμό, η πολυπληθής γνώση δίνει τη δυνατότητα να πει με μια εικόνα πολλά, πάρα πολλά!

Η Εδέμ, ο εδώ πίνακας, μας δίνει τη δυνατότητα να τοποθετήσουμε με εκφραστικό τρόπο τα δομικά στοιχεία του αντικειμένου που επιλέξαμε, το ξυπνητήρι.

Ο Χρόνος είναι η παν συμπαντική δύναμη & τίποτε στον δημιουργημένο κόσμο δεν μπορεί να υπάρξει δίχως τη δική του παρουσία.
Κατά τον ιερό Αυγουστίνο, ο Θεός δημιούργησε το Σύμπαν "ουχί εν χώρω και χρόνω, αλλά μετά χώρου και χρόνου"!

Ο Χρόνος ξεκινά από τη στιγμή της δημιουργίας και αριστερά στον πίνακα είναι διάχυτος παντού.

Στο άνω του τμήμα, ο κύκλος, ένας "κλειστός" κόσμος που μας περιγράφει μια φαινομενικά ανέμελη σκηνή από τον Παράδεισο, είναι το κουδούνι, το ξυπνητήρι που θα θέλαμε να κτυπήσει ποιο έντονα και πριν αρχίσει για τον άνθρωπο η αντίστροφη μέτρηση.

Η πρώτη ματιά:

Ο χρόνος μοιάζει να κυλά σε βάρος των πρωτοπλάστων.

Αόρατος σε αυτούς, ορατός σε μας με το σχήμα του φιδιού, ξεπηδά μέσα στο χρόνο της δημιουργίας.

Ο χρόνος έχει απόλυτα ενεργό ρόλο στην δημιουργία κι αυτή του την ικανότητα συμβολίζουν οι καμπύλες γραμμές αριστερά που ορίζουν την αρχέγονη δημιουργία.

Το χρώμα παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο στη ζωή και στη δημιουργία.

Το πράσινο, χρώμα πλούτου, δημιουργείτε με την ανάμειξη κίτρινου και μπλε.

Το Κίτρινο χρώμα Σοφίας-κίνησης, χρώμα όξινο μας κρατά σε εγρήγορση.

Το Μπλε είναι χρώμα Πνεύματος, χρώμα σκιάς, και μη βιαστικά το ερμηνεύσετε ανάποδα, αφού και ποιο κάτω θα πούμε γι' αυτό.

Όταν αναμίξεις ψυχή και πνεύμα έχεις πλούτο, τη διαύγεια και την σοφία.

Τα 4 σημεία που οριοθετούν τις υποδιαιρέσεις του χρόνου, "πιέζουν" προς τη πλευρά του αρνητικού.

Τα δάκτυλα του χρόνου, Ωροδείκτης και Λεπτοδείκτης, αποκτούν διαχρονικά την πολυπόθητη κάθαρση, εδώ είναι φτερά ανύψωσης.

Οι δύο βάσεις για το ξυπνητήρι φιλοξενούν μέσα τους το Γολγοθά, την αποκαλυμμένη από το Θεό γνώση, αλλά και το σύμβολο καλού και κακού, τη αποκτημένη από τον άνθρωπο γνώση.

Στο κατώτερο τμήμα του έργου συναντάμε το πέλαγος, απέραντο κι επικίνδυνο, έχει φάρο δικό του για τους ταξιδευτές της ζωής.

Τα χρώματα έχουν επιλεγεί σύμφωνα με τα επίπεδα της κλιμακούμενης δημιουργίας:

Το κινητικό Κίτρινο, χρώμα Σοφίας στα ανώτερα στρώματα.

Τα θερμά Κόκκινα ζωής και πάθους στο μέσον, ακριβώς κάτω από τον κόσμο των πρωτοπλάστων. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να βρίσκονται μακριά τους.

Έπρεπε να είναι ορατά, να ξυπνήσουν την επιθυμία της καθόδου.

Στο κάτω μέρος τα πνευματικά Μπλε.

Αλήθεια, αν δεν υπήρχαν στο δικό μας κόσμο τα πνευματικά Μπλε, πως θα νιώθαμε επιθυμία να αρχίσουμε το αντίστροφο ταξίδι ανόδου...!

Η Δεύτερη ματιά:

Ανάμεσα σε πρωτόπλαστους μεγαλώνει το δέντρο της γνώσης καλού και κακού.

Εκεί κατευθύνεται ο διάβολος-φίδι, στη σχέση που έχουν οι δύο.

Ξεκινά μέσα από τα τμήματα του κελύφους του αντικειμένου με αποχρώσεις πράσινες, χρώμα πλούτου, αφού χλόη και φύλλα καλύπτουν τη Γη ταχύτατα και “πλουσιοπάροχα”.

Το λέμε κι εμείς, ο Χρόνος είναι …χρήμα!

Εκεί στοχεύουν οι 4 ωροδείκτες, χρυσός, ασημένιος, πολυμαθής και σκοτεινός.

Το δεξιό Κίτρινο καμπύλο τμήμα -η σοφία- οδηγεί σε βάθος τη σκέψη.

Ο άνθρωπος θέλησε πρώτα να στηρίξει και στήριξε τη δική του σοφία επάνω σε σύμβολα από τη δική του πλειάδα θρησκειών.

Με υπομόχλιο το σύμβολο του καλού και κακού στο κάτω μέρος της κίτρινης καμπύλης, δίνει στήριγμα να αναζητήσει τα ανώτερα.

Με προσεκτική ματιά, διακρίνουμε ράγισμα στη σφαίρα και μαύρη σκόνη που πέφτει στη γη.

Στο πάνω μέρος της καμπύλης-σοφίας, βλέπουμε τη σφαίρα με τη σταυρική θυσία να επισφραγίζει την αποκαλυμμένη Θεϊκή Αλήθεια.

Τα πυκνά σύννεφα δεν είναι μόνο ειδυλλιακά, αφού ως υδάτινος τοίχος καλύπτουν πολλές αλήθειες από τα ανθρώπινα μάτια.

Στην αρχαία Ελλάδα, ως Αιγές ονόμαζαν τα αφρισμένα κύματα και ως Αιγίς τα σύννεφα, δηλαδή το Αγνό νερό, το καθαρό, αυτό που ανυψώθηκε από τη λάσπη της γης με τη βοήθεια των καθαρών Ηλιακών ακτίνων.

Η Αιγίς, νερό αγνό του που έγινε η τροφή του Δία, τον μετέτρεψε σε θεό ανθρώπων και θεών.

Το μόνο ανθρώπινο δημιούργημα σε όλη τη σύνθεση, ο μισό κατεστραμμένος φάρος που άοκνα προσπαθεί να καθοδηγεί σωστά τους ανθρώπους σε κάθε τους ταξίδι.

Υπήρξε η σκέψη για μια βάρκα με πανιά!

Μια άλλη σκέψη πρότεινε την απουσία της από το έργο, ελεύθερο τώρα από άλλους ταξιδιώτες, να προτρέπει όλους εμάς να τολμήσουμε, να κάνουμε το δικό μας πολυπόθητο ταξίδι.

Η Τρίτη ματιά:

Θα ήταν κρίμα και άδικο να συνεχίσουμε εμείς!

Καλύτερα να αφήσω εσάς, να τολμήσετε, να κάνετε πράξη τις δικές σκέψεις, χωρίς να στερήσουμε το πολύτιμο δικό σας ταξίδι στην Ιθάκη...!

Καλό ταξίδι στη δική σας αναζήτηση.

Χρήστος Τυρεκίδης